>
این کتاب مروری بر خاطرات «مرضیه حدیدچی» مشهور به «طاهره دباغ» از زنان مبارز ایران و از چهره‌های نامدار انقلاب اسلامی است.
«طاهره دباغ» در سال ۱۳۱۸ خورشیدی در همدان و در خانواده‌ای مذهبی و فرهنگی به دنیا آمد. تحصیلات خود را از مکتب‌خانه آغاز کرد و از معلومات پدر در یادگیری قرآن و نهج‌البلاغه بهره‌ی فراوان برد.
وی هنگامی که به فعالیت‌های سیاسی مبادرت ورزید، مادر هشت فرزند بود. با ورود به تشکیلات تحت هدایت «شهید سعیدی» فعالیت‌های سیاسی وی بیشتر شد و پس از شهادت «آیت‌الله سعیدی» در سال ۱۳۴۹، به مبارزه و تبلیغ خود شدت بخشید تا اینکه سرانجام در سال ۱۳۵۳ ساواک او را دستگیر کرد.
دباغ پس از تبعید امام خمینی (ره) به پاریس در سال ۱۳۵۷، به خیل یاران امام پیوست و وظایف اندرونی بیت امام (ره) را برعهده گرفت. وی در خارج از ایران با عناوین «خواهر دباغ، خواهر زینت احمدی نیلی و خواهر طاهره» شناخته می‌شد.
پس از انقلاب اسلامی، یکی از مؤسسان «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» بود و به عنوان نخستین فرمانده سپاه منطقهی غرب کشور، مسئولیت سپاه همدان را برعهده گرفت. وی در نابودی گروهک «کومله» و «حزب دموکرات کردستان» و شبکه‌های مخفی «فدائیان» و «مجاهدین» نقش فعالی ایفا کرد.
دباغ به همراه «آیت الله جوادی آملی» و «محمدجواد لاریجانی»، یکی از سه نماینده‌ای بود که در سال ۱۳۶۷ پیام امام خمینی (ره) را به رهبر اتحاد جماهیر شوروری، «میخائیل گورباچف»، رساند و در راه خدمت به انقلاب اسلامی و مردم ایران از هیچ کوششی دریغ نکرد.
مرضیه حدیدچی دباغ، صبح روز ۲۷ آبان ۱۳۹۵، پس از گذراندن دوره‌ای بیماری، در سن ۷۷ سالگی در بیمارستان خاتم‌الانبیای تهران درگذشت و در صحن آرامگاه امام خمینی (ره) به خاک سپرده شد.
این کتاب گویا زندگی «امام حسین(ع)» را، از تولد تا شهادت ایشان، براساس یکی از منابع ارزشمند و مرجع در علوم دینی شیعه روایت می‌کند.
«ظهور و قیام» اثری از موسسه فرهنگی و پژوهشی موعود عصر، ترسیم دوران مابین ظهور تا قیام حضرت مهدی(عج) است.
نماهنگ «ایران و تنم» با موضوع حمله موشکی مقتدرانه ایران به پایگاه نظامی رژیم صهیونیستی را در ادامه مشاهده می‌کنید.
«نقش حضرت مسیح (ع) در دولت مهدوی» نوشته‌ی مجید یعقوب‌زاده است. این اثر دربرگیرنده‌ی نظرات دین مسیحیت در حوزه‌ی رستاخیز عیسی مسیح و همچنین نقش ایشان در زمان ظهور امام مهدی (عج) است.
اعتقاد به ظهور منجی موعود در پایان تاریخ، از باورهای کهن بسیاری از ادیان و مکاتب الهی و بشری است. بر همین اساس، دیدگاه‌های مختلفی مطرح شده است. در دین مسیحیت، رستاخیز عیسی مسیح (ع)- که به یکی از موضوعات پردامنه در کتاب مقدس بدل شده است- در پیوندی عمیق با آموزه بازگشت عیسی (ع) به مثابه منجی موعود در آخرالزمان است. بر این اساس بهدرستی می‌توان گفت که دین مسیحیت بر پایه‌ی باور کاملا موعودی (موعودگرایی) شکل گرفته است.
این کتاب می‌کوشد تا ضمن واکاوی نظرات دین مسیحیت، نقش مقدرشده حضرت مسیح (ع) از سوی خداوند متعال را براساس آموزه‌های دین مبین اسلام بررسی کند.
بخشی از کتاب نقش حضرت مسیح (ع) در دولت مهدوی:
«در احادیث مهدویّت، از عیسی بن مریم (عج) به عنوان یکی از یاران حضرت مهدی (عج) یاد شده است که در زمان ظهور حضرت مهدی (عج) از آسمان نزول می‌کند و پشت سر آن حضرت قرار می‌گیرد و در نماز جماعت به ایشان اقتدا خواهد کرد و معاونت ایشان را بر عهده خواهد گرفت. روشن است به حکم اینکه آیین و کتاب عیسی مسیح (ع) به عصر قبل از اسلام تعلّق دارد و عمرش با آمدن خاتم پیامبران و خاتم کتب به سرآمده است، آن حضرت موظّف خواهد بود در عصر ظهور مهدی (عج) از آیین موجود، یعنی اسلام که ایشان در راه جهانی‌سازی آن انقلاب می‌کند، پیروی کند.»
ما در این فصل، با استناد به روایات، نقش‌ها و فعّالیت‌های حضرت عیسی (ع) در دولت حضرت مهدی (عج) را در حدّ امکان نشان خواهیم داد. عیسی بن مریم (ع) در این قیام، نقش‌های متعدّدی دارد. ایشان در بدو نزول، با حضورش در نماز جماعت و اقتدا به حضرت مهدی (عج) توجّه پیروان ادیان ابراهیمی را به خودش جلب می‌کند. این اقتدا ثابت می‌کند که همه، حتّی پیامبر مسیحیان، پیرو و یاور امام مسلمانان، مهدی موعود (ع) است. آری عیسی مسیح (ع) در آن زمان، از مقدّس‌ترین اقتدا شروع خواهد کرد و آن، اقتدا به نماز حضرت مهدی (عج) است.
این داستان براساس قیام «توابین» است؛ قیامی که در سال ۶۵ هجری قمری، چهار سال پس از فاجعه کربلا و به خون‌خواهی «امام حسین (ع)»، سرزمین عراق را دربرگرفت و پایه خلافت جابرانه شام را لرزاند.