>
حیات القلوب روایتِ سرگذشت پیامبران الهی بنابر آیات شریف قرآن است؛ روایاتی فاخر و مستند از این پیامبران: یعقوب و یوسف، شعیب، ایوب، موسی، مریم و عیسی و…
شباهت های حضرت یوسف (علیه السلام) و حضرت مهدی (عج) / فیلم سخنرانی حجت الاسلام قرائتی / لینک مستقیم دانلود
حجت الاسلام قرائتی در این سخنرانی، به شباهت های حضرت یوسف (علیه السلام) و حضرت مهدی (عج)، جایگاه شب نیمه شعبان پس از شب های قدر، حضرت مهدی (عج) در روایات اهل بیت می پردازند.
شباهت های حضرت یوسف (علیه السلام) و حضرت مهدی (عج) / فیلم سخنرانی حجت الاسلام قرائتی
مدت زمان : ۲۶ دقیقه
کیفیت : TVRip (عالی) – [ریلیز اختصاصی مبین مدیا]
پخش از : شبکه اول سیما
گزیده ای از سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین حاج علیرضا پناهیان در دانشگاه امام صادق (ع) – محرم ۱۳۹۴
«نقش حضرت مسیح (ع) در دولت مهدوی» نوشته‌ی مجید یعقوب‌زاده است. این اثر دربرگیرنده‌ی نظرات دین مسیحیت در حوزه‌ی رستاخیز عیسی مسیح و همچنین نقش ایشان در زمان ظهور امام مهدی (عج) است.
اعتقاد به ظهور منجی موعود در پایان تاریخ، از باورهای کهن بسیاری از ادیان و مکاتب الهی و بشری است. بر همین اساس، دیدگاه‌های مختلفی مطرح شده است. در دین مسیحیت، رستاخیز عیسی مسیح (ع)- که به یکی از موضوعات پردامنه در کتاب مقدس بدل شده است- در پیوندی عمیق با آموزه بازگشت عیسی (ع) به مثابه منجی موعود در آخرالزمان است. بر این اساس بهدرستی می‌توان گفت که دین مسیحیت بر پایه‌ی باور کاملا موعودی (موعودگرایی) شکل گرفته است.
این کتاب می‌کوشد تا ضمن واکاوی نظرات دین مسیحیت، نقش مقدرشده حضرت مسیح (ع) از سوی خداوند متعال را براساس آموزه‌های دین مبین اسلام بررسی کند.
بخشی از کتاب نقش حضرت مسیح (ع) در دولت مهدوی:
«در احادیث مهدویّت، از عیسی بن مریم (عج) به عنوان یکی از یاران حضرت مهدی (عج) یاد شده است که در زمان ظهور حضرت مهدی (عج) از آسمان نزول می‌کند و پشت سر آن حضرت قرار می‌گیرد و در نماز جماعت به ایشان اقتدا خواهد کرد و معاونت ایشان را بر عهده خواهد گرفت. روشن است به حکم اینکه آیین و کتاب عیسی مسیح (ع) به عصر قبل از اسلام تعلّق دارد و عمرش با آمدن خاتم پیامبران و خاتم کتب به سرآمده است، آن حضرت موظّف خواهد بود در عصر ظهور مهدی (عج) از آیین موجود، یعنی اسلام که ایشان در راه جهانی‌سازی آن انقلاب می‌کند، پیروی کند.»
ما در این فصل، با استناد به روایات، نقش‌ها و فعّالیت‌های حضرت عیسی (ع) در دولت حضرت مهدی (عج) را در حدّ امکان نشان خواهیم داد. عیسی بن مریم (ع) در این قیام، نقش‌های متعدّدی دارد. ایشان در بدو نزول، با حضورش در نماز جماعت و اقتدا به حضرت مهدی (عج) توجّه پیروان ادیان ابراهیمی را به خودش جلب می‌کند. این اقتدا ثابت می‌کند که همه، حتّی پیامبر مسیحیان، پیرو و یاور امام مسلمانان، مهدی موعود (ع) است. آری عیسی مسیح (ع) در آن زمان، از مقدّس‌ترین اقتدا شروع خواهد کرد و آن، اقتدا به نماز حضرت مهدی (عج) است.
«حضرت یوسف (ع)» یکى از دوازده فرزند «حضرت یعقوب (ع)» است. برادران یوسف به‌خاطر حسادت، او را در چاه انداختند، اما کاروانی او را یافت و با خود به «مصر» برد و «عزیز مصر» یوسف را از آنها خرید.
پنجمین جلد از کتاب تاریخ فرهنگی قبیله‌‌ی لعنت، با نام «ادوار رفته بر مسیحیت» به قلم اسماعیل شفیعی سروستانی در قالب کتاب صوتی آماده شده است.
«بنی‌اسرائیل و پیامبری» سومین جلد قبیله لعنت است که اسماعیل شفیعی سروستانی نگاشته است. در جلدهای پیشین، سیر تحول اندیشه و عمل شیطان، به ماجرای بنی‌اسرائیل و پیامبران مبعوث شده این خاندان رسید و به مقطع مهمی از حیات بشر در زمین اشاره شد.
در داستان حضرت نوح (ع) می شنویم:
قوم نوح (ع) بت پرست بودند و خداوند نوح را برای راهنمایی آنها فرستاد. او مردم را هدایت می‌کرد، اما بیشتر آنان از فرمان او سرپیچی می کردند. آنها علاوه بر این، او را به خاطر عقایدش مسخره و تحقیر می کردند.
بعد از مدتی آنها از نوح خواستند برای اثبات درستی حرفهایش از خدا بخواهد عذابی بفرستد و نوح نیز از آنها نزد خداوند گله کرد. خداوند به او فرمود که کشتی بسازد و از هر حیوانی جفتی بردارد و به همراه ایمان آورندگان، سوار بر کشتی شوند تا نجات یابند.
باران شروع به باریدن کرد و وحی آمد که عذاب الهی نزدیک است. باران به قدری فزونی یافت که همه جا را فراگرفت و کافران را دربرگرفت. فرزند نوح، کنعان بود که در گروه کافران جای داشت و هشدارهای پدر را نادیده گرفت. او نیز نابود شد. با از بین رفتن کافران، باران به پایان رسید و آبها در زمین فرورفت و نوح با قومش در زمین به زندگانی خود ادامه دادند.
در داستان اصحاب اخدود می شنویم:
در یک روز گرم و سوزان مردی وارد شهر صنعا شد و به قصر فرمانروا رفت و خواستار دیدار با او شد. اما نگهبانان به او گفتند که فرمانروا برای پرورش دین یهود عازم سفر است. او اصرار کرد که دیدار او در سفر فرمانروا مؤثر است. اما نگهبانان به حرف او توجهی نکردند. در همین زمان زونوآس به باغ آمد و فردی خبر آمدن آن مرد نجرانی را به پادشاه داد. در آن وقت دین مسیحیت به تازگی در نجران رواج گرفته بود و عده ای از یهودیان به آن روی آورده بودند.
فرمانروا خواست تا با مرد نجرانی تنها باشد. او درباره معجزاتی که از دین مسیح دیده یا شنیده جملاتی بیان کرد و از خدای یکتا سخن گفت. مرد در ادامه گفت که برای تبلیغ دین مسیح به صنعا آمده است.
پادشاه که از بی دینی یهودیان ناراحت شده بود، تصمیم گرفت هرطور شده آنها را وادار کند تا به دین پدرانشان برگردند. پس با لشکری به نجران حمله کرد و البته قبل از جنگ، با بزرگان آنجا گفت‌وگو کرد. بعد از اعلام مخالفت بزرگان نجران، زونوآس دستور داد تا خندقی بکنند و آن را پر از آتش کنند و همه را بسوزاندند.
سلیمان نبی(ع) به جانشینی پدرش (حضرت داوود) منصوب میشود، اما برادرانش با این انتخابِ پدر مخالف‌اند و با پدر (و بعدها با سلیمان) می‌جنگند.
در دورانی که حضرت ابراهیم (ع) متولد شد، مردم بابل در گمراهی به سر می‌بردند و بت‌پرستی دین رایج در میان آنها بود. خدا ابراهیم (ع) را از میان آنان برگزید و راه درست را به او نشان داد تا دیگران را راهنمایی کند.
یوسف (ع) و بنیامین از پسران یعقوب (ع) بودند که مادرشان را در کودکی از دست دادند و به همین سبب پدرشان توجه بیشتری به آنها می‌کرد. این امر حسادت برادران را برانگیخت و موجب شد تا آنها یوسف (ع) را در چاهی انداختند….
لشکریان «سلیمان نبی» در راه زیارت خانه خدا به وادی مورچگان می رسند. «حِضر بزرگ جنیان» که در خدمت «سلیمان نبی» است، خبر می آورد که «هدهد»، بی رخصت پیامبر، از حلقه یاران جدا شده است….
حضرت «سلیمان نبی» عقاب را برای یافتن هدهد می فرستد و عقاب با چشمان تیزبین و پنجه های قوی خویش هدهد را می یابد و برای محاکمه به نزد سلیمان می آورد. هدهد در دفاع از خویش نقل می کند که در جست وجوی آب به سرزمینی رسیده که مردمانش مشرک بوده و با وجود نعمت بسیار، خورشید را پرستش می کردند. سلیمان از شنیدن اینکه در سیطره حکومت الهی او هنوز مشرکانی یافت می شوند، به خشم می آید و دستور می دهد تا صدراعظم خود «آصف بن برخیا»، مقدمات جنگ با مشرکان را فراهم آورد….