>
داستان‌های شنیدنی امام رئوف، شامل سه داستان با نام‌های «رویای گرم»، «شمیم بنفشه ها» و « شکوه سادگی» است که در آنها داستان‌هایی از زمان امام رضا (علیه السلام) را می شنویم؛ در آن هنگام که ایشان در مسیر حرکت به سوی مرو بودند.
این مجموعه ، بر گرفته از حکایت ها و داستان هایی است که فصل مشترک همه آنها شفاعت یا پناه بردن به امام هشتم، علی ابن موسی الرضا (ع)، برای رهایی از درد و اندوه این جهان یا طلب آمرزش برای آن جهان است.
مایش روز واقعه بر اساس داستانی و اقعی از مردی غیر مسلمان است که در شب عروسی و زفاف خود به دنبال حقیقت عهد وعیال را رهاکرده و به سرزمین کربلا پا می گذاردولی غافل از آنکه زمانی به منطقه کربلا می رسد که
أللُّهوف عَلى قتلَىِ الطّفوف یا ألمَلهوف عَلی قَتلَیِ الطّفوف مشهور به «لُهوف» کتابی در مصائب واقعه کربلا و شهادت امام حسین (ع) نوشتۀ سید بن طاووس حلی (متوفای ۶۶۴ق.) و از مقاتل مشهور شیعیان است. نویسنده، کتاب را برای مسافران عتبات و زائران امام حسین(ع) و به صورت مختصر نوشته و به همین سبب، سلسله اسناد روایات را حذف و تنها آخرین راوی یا منبع روایت را ذکر کرده است .
کتاب اللهوف علی قتلی الطفوف مشهور به لهوف
کتاب اللهوف علی قتلی الطفوف مشهور به لهوف
نویسنده:
ابن طاوس، علی بن موسی، ۵۸۹ – ۶۶۴ق
زبان:
فارسی
«اربعین»، بهشت مؤمنان و جهنم کافران است؛ روز قبله شدن کربلاست، روز تاریخ شدن عاشوراست و روز تبلور و تجسم و تفسیر ۱۱۴ سوره قرآن. اربعین یعنی جز «حسین(ع)» هر راهی به بیراهه یزید می‌انجامد. هر راهی بی‌کربلا، چاه است و هر روزی بی‌عاشورا، سیاه.
«از سرزمین نینوا» روایت «چهل روز عاشقانه» است. قصه وقایع و رویدادهای پس از شهادت «امام حسین (ع)» و یارانش تا روز «اربعین». بیان شداید و مصایب وارده بر اهل بیت (ع) ـ طی این چهل روز ـ و زبان حال هر یک از بازماندگان نهضت «عاشورا». نثر روان و خواندنی نویسنده بر قدرت نفوذ قلم او افزوده و توانسته است به خوبی ابعاد حماسی و جنبه‌های عاطفی عاشورا و رویدادهای پس از آن را به رشته تحریر درآورد.
آنچه با خواندن این اثر دستگیرمان می‌شود آن است که می‌توان از دریچه سنگدلی و قساوت «امویان» و کاخ‌نشینان «کوفه» و «شام» و نیز کرامات خاندان «پیامبر (ص)» و زیبایی‌های عاشورا آشنا شد. درحقیقت نگارنده با برگرفتن شعله‌هایی از نور و حقیقت آن واقعه، گذری بر سراسر آن تا اربعین داشته و با نثری زیبا و روان خوانندگان را بر خوان بی دریغ کرامت انسانی حسین (ع)، یارانش و آن بانوی بزرگوار ریگزارهای غم و خارستان های تازیانه، می‌نشاند.
نویسنده کتاب در توصیف کتاب خود توضیح می‌دهد: «من در این کتاب ابعاد مسئله اربعین و اینکه چرا اربعین این قدر مهم است و چرا امام حسین (ع) اربعین مکرر دارد را بیان کرده‌ام. هم از کاروان اسیران و نحوه رفتار آنها صحبت کرده‌ام و هم از میوه چیده از شاخسار عاشورا که همان اربعین است و جشن پیروزی اهل بیت به تفصیل در ۴۰ قسمت یاد کرده‌ام».
* «محمدرضا سنگری» نویسنده و پژوهشگر ایرانی، متولد اول آبان ۱۳۳۳ در شوش است. وی فارغ‌التحصیل دکترای زبان و ادبیات فارسی از «دانشگاه تهران» است. «عاشوراپژوهی» یکی از حوزه‌های فعالیت محمدرضا سنگری است. فعالیت‌های پژوهشی او حوزه‌های متعددی چون ادبیات معاصر، ادبیات انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، نثر ادبی، شعر، فعالیت مطبوعاتی، تدریس و تدوین کتاب‌های زبان و ادبیات فارسی را نیز دربرمی‌گیرد. پس از ریاست وی بر گروه برنامه‌ریزی و تألیف کتب درسی زبان و ادبیات فارسی، ادبیات اسلامی وارد کتاب‌های درسی شد.
دکتر سنگری از شاعران و نویسندگان پرکار معاصر است، ولی بیشتر در زمینه‌ی نثر ادبی کار می‌کند. از وی تاکنون کتاب‌های متعددی چاپ و منتشر شده است که از آن جمله‌اند: «سوگ سرخ»، «پنجره معصوم»، «یادهای سبز»، «گلبرگ‌ها»، «یک جرعه تشنگی»، «سلام موعود»، «چهل روز عاشقانه»، «نقد و تحلیل ادبیات منظوم دفاع مقدس» در سه جلد و «پیوند دو فرهنگ ادبیات معاصر» که همگی از آثار منثور اوست.
* کتاب گویای «از سرزمین نینوا» براساس کتاب «چهل روز عاشقانه» به قلم «دکتر محمدرضا سنگری» تولید شده است.
کتاب ” النفس المهموم” توسط ثقه المحدثین شیخ عباس قمی که صاحب مفاتیج الجنان نیز هست گرد آوری شده است.
کتاب حاضر دمع السجوم نام دارد که ترجمه کتاب معتبر ” النفس المهموم” است . که توسط ابوالحسن شعرانی به فارسی ترجمه شده است.
مشخصات دیگر کتاب:
- دمع السجوم: ترجمه کتاب نفس المهموم
- مشخصات کتاب:سرشناسه : قمی، عباس، ۱۲۵۴ – ۱۳۱۹.
- عنوان قراردادی : نفس المهموم فی مصیبه سیدنا الحسین المظلوم .فارسی
- عنوان و نام پدیدآور : دمع السجوم: ترجمه کتاب نفس المهموم / تألیف عباس قمی؛ ترجمه به قلم ابوالحسن شعرانی.
برخی از عناوین اصلی :
- در مناقب حسین و ثواب گریستن بر آن حضرت لعن بر کشندگان او و اخباری که در شهادت او وارد است
- در ذکر وقایع پس از بیعت مردم با یزید بن معاویه تا هنگام شهادت بر حضرت سید الشهداء
- قتل مسلم بن عقیل؛
- وقایع پس از شهادت؛
- ذکر وقایع عاشورا و صف آرایی لشکر از دو جانب و احتجاج امام بر اهل کوفه؛
- در دفن مولانا الحسین؛
- ورود اهل بیت به کوفه؛
- در آنچه ظاهر شد پس از شهادت حضرت ابی عبدالله الحسین از گریستن آسمانها و زمین و..
- ذکر فرزندان حسین و زوجات آن حضرت
- فضل زیارت و ستم خلفاء بر قبر شریف
- در شرح حال توابین و خروج مختار و کشتن قاتلین حسین
نکته: به گفته تهیه کننده نرم افزار از صاحبان امتیاز کتاب اجازه گرفته شده است.
در ادامه میتوانید نسخه اندروید و PDF این کتاب را دانلود کنید
مسلم‌بن عوسجه و حبیب‌بن مظاهر دو یار و همراه، در رکاب هم برای یاری حسین‌بن علی -علیه‌السلام- راهی می‌شوند، اما کوفیان چه استقبالی از آنان خواهند کرد؟
روایتی از مقتل امام حسین علیه السلام شامل وقایع پس از بیعت مردم با یزید ابن معاویه، خروج امام از مدینه و حرکتش بسوی عراق و وقایع کربلا تا بازگشتن خاندان حضرت حسین ابن علی (ع) – بی او – به مدینه.
روضه الشهدا (به معنی باغ شهدا) مقتلی است از حسین واعظ کاشفی دربارهٔ سرگذشت حسین بن علی (علیه السلام) و وقایع حزن‌انگیز کربلا که در ۱۰ باب و به سال ۹۰۸ هجری قمری تألیف شد.
تمرکز کتاب بر واقعهٔ کربلاست، ولی در ابوابی از آن شرح مصائب دیگر انبیا و امامان شیعه آمده است. روضه الشهدا در اواخر عهد تیموریان تألیف شد؛ زمانی که جنب‌وجوش طریقت‌های صوفی–شیعی و گرایش به تشیع در سرتاسر دنیای فارسی زبان از مدت‌ها پیش فزونی گرفته بود، شاه اسماعیل صفوی تبریز را فتح کرده و تشیع دوازده‌امامی را مذهب رسمی دولت خویش اعلام کرده بود و خطر ازبکان سنّی از جانب شمال شرق احساس می‌شد. در این برههٔ حساس بود که کاشفی به نوشتن روضه الشهدا با حمایت شاهزاده سید عبدالله میرزا همت گماشت و کتاب نیز به او تقدیم شده‌است. کتاب روضه الشهدا نقش مهمی در روند گسترش تشیع در ایران ایفا کرد و به اندیشهٔ تشیع رنگ و بوی ایرانی بخشید.
پس از واقعه جانگداز عاشورا، در سال ۶۱ هجری، اولین گزارش‌ها را همان شاهدان عینی واقعه، یعنی خانواده امام حسین (ع)، به ویژه زینب کبری (س) و حضرت سجاد (ع)، به تاریخ ارائه کردند؛ بعدها این گزارش‌ها، به ویژه از دو روز پایانی وقوف در صحرای نینوا، مقتل خوانده شد؛ گزارش‌هایی بدون غلو، مستند به مشاهده ها و مبتنی بر واقعیت و عقلانیت؛ بدون آن که احساسات و عواطف خارجی به آن افزوده شود، به خودی خود مظلومیت، شهامت و حماسه و عرفان واقعه عاشورا را نشان می‌دهد.
بخشی از متن مقتل امام حسین (ع) :
«حسین بن على -علیه السلام- نزدیک غروب تاسوعا و پس از آنکه از طرف دشمن مهلت داده شد (و یا پس از نماز مغرب ) در میان افراد بنى هاشم و یاران خویش قرار گرفت، این خطابه را ایراد کرد:
«خدا را به بهترین وجه ستایش کرده و در شداید و آسایش و رنج و رفاه مقابل نعمت‌هایش سپاسگزارم. خدایا! تو را مى‌ستایم که بر ما خاندان، با نبوت، کرامت بخشیدى و قرآن را به ما آموختى و به دین و آیینمان آشنا ساختى و بر ما گوش (حق شنو) و چشم (حق‌بین) و قلب (روشن) عطا فرمودى و از گروه مشرک و خدانشناس قرار ندادى.
اما بعد: من اصحاب و یارانى بهتر از یاران خود ندیده‌ام و اهل‌بیت و خاندانى باوفاتر و صدیق‌تر از اهل بیت خود سراغ ندارم. خداوند به همه‌ی شما جزاى خیر دهد.
آنگاه فرمود: جدّم- رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم- خبر داده بود که من به عراق فراخوانده مى‌شوم و در محلّى به نام (عمورا) و یا (کربلا) فرود آمده و در همان‌جا به شهادت مى رسم و اینک وقت این شهادت رسیده است؛ به اعتقاد من همین فردا، دشمن جنگ خود را با ما آغاز خواهدکرد و حالا شما آزاد هستید و من بیعت خود را از شما برداشتم و به همه شما اجازه مى‌دهم که از این سیاهى شب استفاده کنید و هریک از شما به سوى آبادى و شهر خویش حرکت کند و جان خود را از مرگ نجات بخشد؛ زیرا این مردم فقط در تعقیب من هستند و اگر بر من دست بیابند، با دیگران کارى نخواهند داشت، خداوند به همه شما جزاى خیر و پاداش نیک عنایت کند…»
کتاب صوتی آه، در دو جلد، مصیبت‌های واقعه جانگداز کربلا و مقتل امام حسین (ع ) را روایت می کند.
وهب نصرانی یکی از اصحاب امام حسین (ع) در واقعه ی عاشورا بود.
او که به تازگی ازدواج کرده بود، به همراه مادر و همسرش در کربلا حضور داشت. مادر وهب مدام او را به جنگیدن در رکاب امام و شهادت تشویق می کرد. وهب خود نیز اشتیاق رسیدن داشت….
روز دهم محرم بود. لحظات پر تب‌وتابی بود و همه در کربلا تشنه بودند. امام حسین (ع) رو به برادرش عباس (ع) کرد و گفت به نزدیک فرات برود و برای بچه ها آب بیاورد.