>
وهب نصرانی یکی از اصحاب امام حسین (ع) در واقعه ی عاشورا بود.
او که به تازگی ازدواج کرده بود، به همراه مادر و همسرش در کربلا حضور داشت. مادر وهب مدام او را به جنگیدن در رکاب امام و شهادت تشویق می کرد. وهب خود نیز اشتیاق رسیدن داشت….
روز دهم محرم بود. لحظات پر تب‌وتابی بود و همه در کربلا تشنه بودند. امام حسین (ع) رو به برادرش عباس (ع) کرد و گفت به نزدیک فرات برود و برای بچه ها آب بیاورد.
کتاب پدر، عشق و پسر، اثری از سید مهدی شجاعی است که در آن بخش‌هایی از زندگی حضرت علی‌اکبر بن الحسین (علیهما السلام) به تصویر کشیده میشود. وقایع از زاویه‌ی اول شخص و از زبان اسب آن حضرت «عقاب» روایت میشود.
فصول کتاب «پدر، عشق و پسر» با عنوان «مجلس» نامگذاری شده و داستان متشکل از ده مجلس است که در هر مجلس، عقاب با زبانی عاطفی و دل‌نشین، صحنه‌ای از زندگی حضرت علی‌اکبر(ع) را روایت می‌کند و مجالس پایانی، به شهادت حضرت در کربلا اختصاص دارد.
هر برش از زندگی حضرت که در مجالس ده‌گانه نمایانده میشود، در انتهای هر مجلس به گونه‌ای به واقعه‌ی کربلا مربوط و منتسب میشود و بدین ترتیب، تمام مجالس رنگ عاشورایی خود را حفظ می‌کند. داستان از چگونگی رسیدن عقاب به حضرت علی‌اکبر شروع میشود و مجلس دوم تصویری از ولادت آن حضرت ارائه میدهد. مجالس بعدی به ماجراهای پیشنهاد امان از سوی سپاه عمر سعد به حضرت، سقایت ایشان برای اهل خیام قبل از حضرت عباس، صحنه‌های پوشاندن لباس رزم و راهی کردنشان به میدان توسط امام و … اختصاص دارد.
در انتهای کتاب، منابعی که نکته‌های تاریخی از آنها استخراج و در متن داستان پرورانده شده، آمده است.
دو سال پس از سقوط حکومت صدام و اشغال خاک عراق به دستِ آمریکا و متحدانش، جمعی از کسبه و اهالی یکی از محلات جنوب تهران، تصمیم گرفتند برای زیارت عتبات عالیات عراق اقدام کنند…
علی جوانی است که به‌‌علت از کارافتادگی پدرش، در تعمیرگاه منوچهر مشغول به کار است و پدر و مادر او سال‌ها پیش برای به‌دنیا آمدن او، به امام حسین(ع) متوسل شدند و این نذر قدیمی بر ذمه‌ی آنهاست. علی از ماجرای این سفر باخبر میشود و تصمیم می‌گیرد، به نیابت از پدر و مادرش، با کاروان زیارتی عازم کربلا شود. مادر علی مخالف این تصمیم است، اما سرانجام علی در لحظات پایانی با رضایت والدینش سوار اتوبوس میشود.
صبح روز بعد اتوبوس به گذرگاه مرزی مهران میرسد. هاشم، مسئول کاروان، اوراق عبور را به یکی از مأموران مرزداری نشان میدهد. با توجه به اینکه راننده نیز اولین سفر به عراق را تجربه می کند، متوجه می شود که بدون راهنما نمی‌توانند از مرز بگذرند؛ در حالی که روز پنج شنبه است و مرز تا چند ساعت دیگر بسته میشود.
زائران به اصرارِ مرزبانی به دنبال راهنما می‌گردند که با جوانی به نام «غفور» به عنوان راهنمای سفر خویش به توافق میرسند.
اتوبوس زائران بالاخره از مرز عبور می‌کند و آنها به عراق میرسند، اما هنوز مسافتی پیش نرفته‌اند که اتوبوس خاموش میشود و مسافران تصمیم می گیرند که پای پیاده به مرز برگردند؛ ولی شش نفر از آنها مصمم‌اند که به راه خویش ادامه دهند و غفور با گرفتن پول بیشتر به آنها وعده میدهد که پس از دو سه ساعت پیاده‌روی، آنها را به مقصد برساند…
نمایش رادیویی روز واقعه بر گردان رادیویی از فیلم روز واقعه نوشته بهرام بیضایی است که : روایت مردی تازه مسلمان به نام شبلی است که صدای هل من ناصر ینصرنی امام خود را می شنود و با شنیدن خبر شهادت مسلم مجلس عروسی خودرا ترک می کند که در بین راه با مشکلاتی روبرو میشود …
خلاصه نمایش : زید یکی از بزرگان عرب قصد دارد دخترش راحله را، به عقد تازه مسلمانی به نام شبلی درآورد؛ که پیش از این نصرانی بوده. این اقدام زید موجب اعتراض بعضی بزرگان قبیله می‌گردد. روز موعود است. راحله خود را در خانه می‌آراید و شبلی به گرمابه رفته و سر و تن پاکیزه می‌گرداند. در راه خانه‌ی زید، شبلی از زبان سواری که با خود بیرقی خونین دارد می‌شنود که کوفیان مسلم بن عقیل فرستاده‌ی حسین بن علی را سر بریده‌اند. شبلی رنجیده از نامردمی کوفیان پا به مجلس عروسی می‌گذارد و مورد استقال زید و پسرانش قرار می‌گیرد. خبر سفر نافرجام مسلم به کوفه و شهادت او، به حاضران در میهمانی میرسد. زید تلاش می‌کند شادی و شعف را به میهمانان بازگرداند اما صدای انکار ناپذیری به گوش شبلی میرسد که:« فردا مسیح را در نی‌نوا به صلیب می‌کشند؛ کیست که مرا یاری کند.» شبلی به گمان این که یکی از میهمانان خطاب به او چنین گفته آن را کنایه‌ای به خود تلقی می‌کند. اما حاضران هیچ یک رویِ سخن با او را ندارند. گفت‌وگو پیرامون سفر حسین بن علی به کوفه در میان میهمانان بالا می‌گیرد و شبلی که به دفعات ندای طلب یاری را از عمق جانش می‌شنود به یکباره از جا می‌جهد، خود را به اسبی می‌رساند و به تاخت راه کوفه را در پیش می‌گیرد. و …
ماجرا از زبان پسری به نام علی اصغر روایت می شود:
«در محله‌ی قدیمی ما تعزیه‌خوانی برپا می شد و پدرم امام حسین(ع) می‌خواند و من هم علی اصغر بودم».
آرزوی پدرم رفتن به کربلا و زیارت امام حسین(ع) بود. روزها سپری شد و بعد از ماجرای انقلاب، جنگ شروع شد. من روزبه‌روز بزرگ‌تر می‌شدم و شاهد این اتفاق‌ها بودم. مدتی بود که بابا برای آموزش‌های نظامی به مسجد محل می‌رفت و شب‌ها خیلی دیر به خانه می آمد. یک روز بابا درحالی‌که لباس پاسداری پوشیده بود، به خانه آمد و به مادر گفت می‌خواهد به جبهه برود.
برای دانستن ادامه‌ی ماجرا این کتاب را بشنوید.
کتاب صوتی زندگی نامه امام حسین (ع) تالیف استاد رهنما با لینک مستقیم از سایت کربلا دریافت نمایید.
نمایش رادیویی تنها غنیمت داستان زنی است که در شهر کوفه زندگی می کند و همسرش در سپاه کوفیان در مقابل امام حسین قرار گرفته است. این نمایش به تهیه کنندگی خانم مهتاب امینی و نویسندگی و تنظیم خانم مرضیه رشید بیگی در صدای جمهوری اسلامی ساخته و پخش شده است.
کتاب صوتی زندگانی امام حسین(ع)
نویسنده: استاد زین العابدین رهنما
راوی: استاد بهروز رضوی
کاری از رادیو سراسری جمهوری اسلامی ایران
«عبدالمطلب» تصمیم دارد بنابر نذری که کرده است، یکی از فرزندانش به نام «عبداالله» را در کنار کعبه قربانی کند.
حضرت عبدالمطلّب نذر کرده بود که اگر خداوند ده پسر به او عطا فرماید، یکى از ده فرزند را قربانی کند! چون شماره‌‌ی پسران به ده تن رسید، او گفت: «باید به نذر خویش وفا کنم.» و بین فرزندان خود قرعه انداخت.
قرعه به نام «عبداللَّه»، پدر رسول خدا که محبوب‌‌ترین فرزندش بود، درآمد. بار دوم و سوم نیز قرعه را تکرار کرد، اما هر بار به نام عبدالله درآمد.
عبدالمطلّب تصمیم بر ذبح او گرفت، اما قریش مانع شدند. دخترش، عاتکه، پیشنهاد کرد بین عبدالله و تعدادی از شتران خود قرعه بکشد و آنقدر به تعداد آنها بیفزاید تا پروردگار راضى شود.
عبدالمطلب ده شتر کنار گذاشت و قرعه میان آن ده شتر و عبداللَّه زد. قرعه به نام عبداللَّه در آمد. آن‌گاه بر عدد شتران ده‌‌ده مىافزود تا به صد شتر رسید و سرانجام قرعه به نام شتران بیرون آمد. سه بار این قرعه را تکرار کرد، اما در هر سه مرتبه قرعه به نام شتران بود. عبدالمطلّب دستور داد که شتران را قربانی کنند و گوشتشان را در اختیار مردم بگذارند.
«مسلم بن عقیل»، فرستاده‌ی امام حسین (علیه السلام) نخستین جلوه‌های بی‌وفایی اهل کوفه را دید و دریافت که نباید به بیعت آن مردم اطمینان کند. او دو پسر خود را به قاضی شریح سپرد….
عدّه‌‌ای برای مباهله با پیامبر اسلام روز معیّنی را مشخص می‌‌کنند، اما در روز مباهله هنگامی که می‌‌بینند پیامبر به اتفاق اهل بیتش آمده است، تصمیم می‌‌گیرند که ….
«حنانه شو» مجموعه‌ی خاطرات نسرین سرلک، همسر شهید فضل‌الله سرلک است؛ مشق ایثار ایشان از کودکی تا هنوز که بر صفحه‌ی تاریخ ماندگار شده است.
این کتاب مروری بر خاطرات «مرضیه حدیدچی» مشهور به «طاهره دباغ» از زنان مبارز ایران و از چهره‌های نامدار انقلاب اسلامی است.
«طاهره دباغ» در سال ۱۳۱۸ خورشیدی در همدان و در خانواده‌ای مذهبی و فرهنگی به دنیا آمد. تحصیلات خود را از مکتب‌خانه آغاز کرد و از معلومات پدر در یادگیری قرآن و نهج‌البلاغه بهره‌ی فراوان برد.
وی هنگامی که به فعالیت‌های سیاسی مبادرت ورزید، مادر هشت فرزند بود. با ورود به تشکیلات تحت هدایت «شهید سعیدی» فعالیت‌های سیاسی وی بیشتر شد و پس از شهادت «آیت‌الله سعیدی» در سال ۱۳۴۹، به مبارزه و تبلیغ خود شدت بخشید تا اینکه سرانجام در سال ۱۳۵۳ ساواک او را دستگیر کرد.
دباغ پس از تبعید امام خمینی (ره) به پاریس در سال ۱۳۵۷، به خیل یاران امام پیوست و وظایف اندرونی بیت امام (ره) را برعهده گرفت. وی در خارج از ایران با عناوین «خواهر دباغ، خواهر زینت احمدی نیلی و خواهر طاهره» شناخته می‌شد.
پس از انقلاب اسلامی، یکی از مؤسسان «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» بود و به عنوان نخستین فرمانده سپاه منطقهی غرب کشور، مسئولیت سپاه همدان را برعهده گرفت. وی در نابودی گروهک «کومله» و «حزب دموکرات کردستان» و شبکه‌های مخفی «فدائیان» و «مجاهدین» نقش فعالی ایفا کرد.
دباغ به همراه «آیت الله جوادی آملی» و «محمدجواد لاریجانی»، یکی از سه نماینده‌ای بود که در سال ۱۳۶۷ پیام امام خمینی (ره) را به رهبر اتحاد جماهیر شوروری، «میخائیل گورباچف»، رساند و در راه خدمت به انقلاب اسلامی و مردم ایران از هیچ کوششی دریغ نکرد.
مرضیه حدیدچی دباغ، صبح روز ۲۷ آبان ۱۳۹۵، پس از گذراندن دوره‌ای بیماری، در سن ۷۷ سالگی در بیمارستان خاتم‌الانبیای تهران درگذشت و در صحن آرامگاه امام خمینی (ره) به خاک سپرده شد.
این کتاب گویا زندگی «امام حسین(ع)» را، از تولد تا شهادت ایشان، براساس یکی از منابع ارزشمند و مرجع در علوم دینی شیعه روایت می‌کند.
این داستان براساس قیام «توابین» است؛ قیامی که در سال ۶۵ هجری قمری، چهار سال پس از فاجعه کربلا و به خون‌خواهی «امام حسین (ع)»، سرزمین عراق را دربرگرفت و پایه خلافت جابرانه شام را لرزاند.