>
«در پناه آفتاب» مجموعه داستانی-نمایشی است که قصه‌هایی از تاریخ صدر اسلام را روایت می‌کند و مضمون اصلی این داستان‌ها شأن نزول آیات «قرآن کریم» است.
تاریخ اسلام با بعثت «پیامبر اکرم» (صلی الله علیه و آله و سلّم) در عربستان آغاز می‌شود. اما اهمیت بررسی شخصیت آن حضرت به عنوان آورنده اسلام و نیز بررسی اوضاع عربستان مقارن ظهور اسلام برای پی بردن به تحولاتی که با بعثت پیامبر در آن جامعه صورت گرفت، موجب می‌شود که معمولاً بررسی تاریخ اسلام از میلاد پیامبر اکرم (ص) یا حتی پیش از آن آغاز گردد.
۱۳ سال اول بعثت پیامبر در تقابل با مشرکان مکه گذشت که در مقابل با دعوت پیامبر اکرم (ص) به شدت موضع گرفته و سال‌های سختی را برای پیامبر اسلام و پیروان او رقم زدند. تا اینکه پیامبر اسلام از مکه به مدینه هجرت و حکومت اسلامی را در آنجا پایه گذاری کردند.
آن حضرت توانستند مکه را فتح کنند و اسلام را در شبه جزیره عربستان گسترش دهند. پیامبر در آخرین سال‌ها به امپراتوری‌های اطراف خود نامه فرستاد و آنها را به اسلام دعوت کرد.ایشان به دستور الهی «امام علی» (علیه السلام) و پس از او سلسله‌ای از فرزندان و نوادگان آن حضرت را به عنوان امامان پس از خود به مردم معرفی کردند؛ اما پس از وفات آن حضرت «ابوبکر» به کمک «عمر بن خطاب» به عنوان جانشین پیامبر حکومت اسلامی را در دست گرفت. پس از او عمر با تعیین ابوبکر و «عثمان» با حکم شورایی که اعضای آن توسط عمر تعیین شده بود، به حکومت رسیدند.
در زمان این سه خلیفه، مسلمانان با استفاده از ضعف دو امپراتور مجاورشان، یعنی ایران و روم، شروع به فتح سرزمین‌های همسایه کردند.
عده‌ای از مردم این سرزمین‌ها در همان هنگام فتوحات و برخی دیگر در سال‌های بعدی به اسلام گرویدند. در پایان حکومت عثمان، قلمرو اسلام شامل پنج ایالت شبه جزیره عربستان، مصر، عراق، ایران و شام بود.
در داستان حضرت نوح (ع) می شنویم:
قوم نوح (ع) بت پرست بودند و خداوند نوح را برای راهنمایی آنها فرستاد. او مردم را هدایت می‌کرد، اما بیشتر آنان از فرمان او سرپیچی می کردند. آنها علاوه بر این، او را به خاطر عقایدش مسخره و تحقیر می کردند.
بعد از مدتی آنها از نوح خواستند برای اثبات درستی حرفهایش از خدا بخواهد عذابی بفرستد و نوح نیز از آنها نزد خداوند گله کرد. خداوند به او فرمود که کشتی بسازد و از هر حیوانی جفتی بردارد و به همراه ایمان آورندگان، سوار بر کشتی شوند تا نجات یابند.
باران شروع به باریدن کرد و وحی آمد که عذاب الهی نزدیک است. باران به قدری فزونی یافت که همه جا را فراگرفت و کافران را دربرگرفت. فرزند نوح، کنعان بود که در گروه کافران جای داشت و هشدارهای پدر را نادیده گرفت. او نیز نابود شد. با از بین رفتن کافران، باران به پایان رسید و آبها در زمین فرورفت و نوح با قومش در زمین به زندگانی خود ادامه دادند.
در داستان اصحاب اخدود می شنویم:
در یک روز گرم و سوزان مردی وارد شهر صنعا شد و به قصر فرمانروا رفت و خواستار دیدار با او شد. اما نگهبانان به او گفتند که فرمانروا برای پرورش دین یهود عازم سفر است. او اصرار کرد که دیدار او در سفر فرمانروا مؤثر است. اما نگهبانان به حرف او توجهی نکردند. در همین زمان زونوآس به باغ آمد و فردی خبر آمدن آن مرد نجرانی را به پادشاه داد. در آن وقت دین مسیحیت به تازگی در نجران رواج گرفته بود و عده ای از یهودیان به آن روی آورده بودند.
فرمانروا خواست تا با مرد نجرانی تنها باشد. او درباره معجزاتی که از دین مسیح دیده یا شنیده جملاتی بیان کرد و از خدای یکتا سخن گفت. مرد در ادامه گفت که برای تبلیغ دین مسیح به صنعا آمده است.
پادشاه که از بی دینی یهودیان ناراحت شده بود، تصمیم گرفت هرطور شده آنها را وادار کند تا به دین پدرانشان برگردند. پس با لشکری به نجران حمله کرد و البته قبل از جنگ، با بزرگان آنجا گفت‌وگو کرد. بعد از اعلام مخالفت بزرگان نجران، زونوآس دستور داد تا خندقی بکنند و آن را پر از آتش کنند و همه را بسوزاندند.
«کشف الاسرار و عُدَه الابرار» کتابی در تفسیر قرآن و عظیم‌ترین و قدیمی‌ترین تفسیر عرفانی فارسی، نوشتهی «ابوالفضل رشیدالدین میبدی» در دهه‌‌ی ۵۲۰ قمری است. این کتاب براساس «تفسیر الهروی» خواجه عبدالله انصاری (که در دست نیست) نوشته شده است.
کتاب «کشف الاسرار و عُدَه الابرار» گنجینه‌‌ی گران‌بهایی از واژگان، مثل‌‌ها، تشبیه‌ها و تعبیرهای فارسی است، در عین اینکه مزایای تفسیرهای دیگر را نیز دارد.
از این منظر، همان بحث‌هایی که در تفسیرهای عربی درباره‌‌ی قرائت، شأن نزول، لغت، صرف، نحو و بیان به زبانِ «عربی» مطرح شده، در این تفسیر، به زبان شیرین و روانِ «فارسی» ادا شده است؛ حتی اخبار و احادیث و اشعار هم در بیشتر موارد به زبان فارسی ترجمه شده است.
در نوبت اوّل کاملاً دقت و توجه شده که کلمه‌‌ی فارسی، معادل دقیقِ عربیِ آن باشد که رعایت امانت در سخن خدا بشود و در بعضی موارد کلام از سیاق فارسی دور می‌شود تا این منظور عملی گردد.
این تفسیر علاوه‌بر برخورداری از شیرینیِ زبان فارسی، دربردارنده‌‌ی نکته‌های جالب عرفانی، تفسیری، تاریخی و ادبی است.
«تفسیر الهروی» خواجه عبدالله انصاری هم‌‌اکنون در دست نیست، ولی چهل سال پس از وفات خواجه عبدالله، در دست میبدی بود و او آن را شالوده‌‌ی کار خود در نوشتن «کشف الاسرار» قرار داد و بارها از خواجه به القاب پیر طریقت، عالم طریقت و جمال اهل حقیقت، شیخ الاسلام انصاری و… یاد و سخنانش را نقل کرده است.
در نوبت سوم تفسیر که جنبه‌‌ی عرفانی دارد، همه‌‌جا آهنگ سخن خواجه به گوش می‌رسد که می‌توان گفت یا عین کلام اوست یا با تصرف‌هایی، نقل گفتار او یا ملهم از شیوهی بیان اوست.
مؤلف، دیباچه‌‌ی کلام خود را به‌‌خوبی می‌گشاید و با نگارش جمله‌‌ی «خیر کلمات الشکر ما افتتح به القرآن من الحمد، فالحمد لله رب العالمین و الصلاه و السلام علی رسوله محمد و آله اجمعین…»، برخلاف دانشمندان اهل سنّت، بر اصحاب درود نمی‌فرستد و از شیوهی اندیشه‌‌‌مندان شیعی و تفسیرهای شیعه پیروی می‌کند.
******
مخاطبان گرامی، این کتاب گویا بخش کوتاهی از کتاب ارزشمند «کشف الاسرار» است.
این کتاب برگزیده هایی از مجموعه ی دو جلدی با عنوان «تاج القصص» است که قصه ها، روایت‌های مستدل و قصه‌های قرآنی را با رویکرد و شیوه های ادبی روایت می کند. بازآفرینی ادبی آنها شنیدنی و عبرت آموز است.
«سیده نصرت‌بیگم امین» معروف به «بانو امین» از عالمان و عارفان شیعه اهل ایران و اولین زنی است که به مقام اجتهاد رسید. در این کتاب، داستان زندگانی او را می شنوید.
بانو امین در سال ۱۳۱۲ قمری، مطابق با ۳۰ خرداد ۱۲۷۴ شمسی، در اواخر سلطنت ناصرالدین شاه در اصفهان متولد شد و در تاریخ ۲۳ خرداد ۱۳۶۲شمسی، برابر با شب اول رمضان ۱۴۰۳ قمری، در همان شهر درگذشت و در تخت فولاد به خاک سپرده شد.
پدر سیده نصرت امین، سید محمدعلی حسینی اصفهانی، ملقب به امین‌التجار، از بازرگانان سرشناس و متدین اصفهان و نوه‌ی علامه سید معصوم حسینی خاتون‌آبادی و مادرش زهرا، دختر حاج سید مهدی، ملقب به جناب، از خاندان جنابی‌های اصفهان است.
نصرت امین در سیزده سالگی با پسر عمویش، حاج میرزا آقا، معروف به معین‌التجار، از بازرگانان نامدار و متدین اصفهان، ازدواج کرد. ثمره‌ی این ازدواج هشت فرزند بود که هفت تن از آنان در دوران حیات بانو و در دوران کودکی به علت بیماری‌های ناشناخته یا شیوع بیماری‌های واگیردار درگذشتند.
بانو امین سوادآموزی را از پنج سالگی در مکتب‌خانه آغاز کرد و از یازده سالگی به آموختن زبان عربی مشغول شد. او در بیست سالگی به تحصیل علوم دینی و صرف و نحو همت گماشت و از محضر استادان مجتهد بهره گرفت و ….
*این کتاب به قلم یکی از بهترین شاگردان بانو، مرحومه علویه همایونی نوشته شده است.
مجموعه ای از نوشته های آیت الله دستغیب (ره) شامل ۱۷ قسمت با موضوعات عنایت اهل بیت (س)،کوری چشم در برزخ،نماز،علما،مردگان
«ظهور و قیام» اثری از موسسه فرهنگی و پژوهشی موعود عصر، ترسیم دوران مابین ظهور تا قیام حضرت مهدی(عج) است.
«نقش حضرت مسیح (ع) در دولت مهدوی» نوشتهی مجید یعقوب‌زاده است. این اثر دربرگیرندهی نظرات دین مسیحیت در حوزه‌ی رستاخیز عیسی مسیح و همچنین نقش ایشان در زمان ظهور امام مهدی (عج) است.
اعتقاد به ظهور منجی موعود در پایان تاریخ، از باورهای کهن بسیاری از ادیان و مکاتب الهی و بشری است. بر همین اساس، دیدگاه‌های مختلفی مطرح شده است. در دین مسیحیت، رستاخیز عیسی مسیح (ع)- که به یکی از موضوعات پردامنه در کتاب مقدس بدل شده است- در پیوندی عمیق با آموزه بازگشت عیسی (ع) به مثابه منجی موعود در آخرالزمان است. بر این اساس بهدرستی می‌توان گفت که دین مسیحیت بر پایه‌ی باور کاملا موعودی (موعودگرایی) شکل گرفته است.
این کتاب می‌کوشد تا ضمن واکاوی نظرات دین مسیحیت، نقش مقدرشده حضرت مسیح (ع) از سوی خداوند متعال را براساس آموزه‌های دین مبین اسلام بررسی کند.
بخشی از کتاب نقش حضرت مسیح (ع) در دولت مهدوی:
«در احادیث مهدویّت، از عیسی بن مریم (عج) به عنوان یکی از یاران حضرت مهدی (عج) یاد شده است که در زمان ظهور حضرت مهدی (عج) از آسمان نزول می‌کند و پشت سر آن حضرت قرار می‌گیرد و در نماز جماعت به ایشان اقتدا خواهد کرد و معاونت ایشان را بر عهده خواهد گرفت. روشن است به حکم اینکه آیین و کتاب عیسی مسیح (ع) به عصر قبل از اسلام تعلّق دارد و عمرش با آمدن خاتم پیامبران و خاتم کتب به سرآمده است، آن حضرت موظّف خواهد بود در عصر ظهور مهدی (عج) از آیین موجود، یعنی اسلام که ایشان در راه جهانی‌سازی آن انقلاب می‌کند، پیروی کند.»
ما در این فصل، با استناد به روایات، نقش‌ها و فعّالیت‌های حضرت عیسی (ع) در دولت حضرت مهدی (عج) را در حدّ امکان نشان خواهیم داد. عیسی بن مریم (ع) در این قیام، نقش‌های متعدّدی دارد. ایشان در بدو نزول، با حضورش در نماز جماعت و اقتدا به حضرت مهدی (عج) توجّه پیروان ادیان ابراهیمی را به خودش جلب می‌کند. این اقتدا ثابت می‌کند که همه، حتّی پیامبر مسیحیان، پیرو و یاور امام مسلمانان، مهدی موعود (ع) است. آری عیسی مسیح (ع) در آن زمان، از مقدّس‌ترین اقتدا شروع خواهد کرد و آن، اقتدا به نماز حضرت مهدی (عج) است.
«شش ماه پایانی» عنوان کتابی است که به نشانه‌های ظهور امام عصر (عج) می پردازد. این کتاب هرگز زمانی برای ظهور امام زمان مشخص نکرده است؛ اما حوادث مهم و جدی آخرین سالی که امید می‌رود واقعۀ شریف ظهور در آن اتفاق افتد، یادآوری می‌کند.
شش ماه پایانی ترجمه کتاب «الفجر المقدس المهدی (ع) و ارهاصات الیوم الموعود» است که نویسنده با مطالعه و تحقیق در منابع و جست‌وجو در روایت‌ها، رویدادهای شش ماه آخرین از سال ظهور امام مهدی (ع) را بررسی کرده است.
نویسنده این کتاب، نیمه دوم سالی را که آخرین سال غیبت است و به ظهور حضرت مهدی (عج) ختم می‌شود، به تصویر کشیده است.
برای استخراج مجموعه این رویدادهای پی در پی، نویسنده به آن دسته از احادیث تمسک جسته که به تاریخ خاصی از روز، ماه یا سال اشاره داشته‌اند. همه نشانه‌های حتمی در این محدوده گنجیده‌اند. گفتنی است بسیاری از این نشانه‌ها، زمان خاصی را مشخص نمی‌کنند و از همین رو در این مجموعه چندان به آنها پرداخته نشده است.
نویسنده «شش ماه پایانی» در چهار فصل، بخش‌های متعددی از نشانه‌های ظهور امام عصر را نگاشته است.
علاقه‌مندان به مطالعه دینی و مذهبی، با محوریت حوادث پیش از ظهور، می توانند این کتاب را از انتشارات موعود عصر تهیه کنند.