نتظار کشیدن خیلی سخته؛ اصلاً یه جور امتحانه که صبر آدم رو محک میزنه. اما انتظار یه عزیز که ازش هیچ خبری نداری و اصلاً نمیدونی زندهست یا نه، انتظار سختتریه. این رو یه زن، مثل من، بهتر میفهمه.
روایت این فیلم تنها یکی از هزاران صبر و قرارِ وصفناشدنیِ مادر ایرانیه و ما نمونههای بیشماری در فرهنگ و ادبیات دفاعمقدس داریم که کتاب «دا» بارزترین اونهاست.
یادآوری میکنم که خانم نرگس آبیار، غیر از این فیلم، در کارنامهی کاریشون فیلمهای ارزشمند دیگهای مثل «شبی که ماه کامل شد» و «نفس» رو هم دارن.
«نرگس آبیار» فیلمسازی مؤلفه که این فیلم رو هم براساس یکی از نوشتههای خودش، یعنی اختر و تلواسه، جلوی دوربین برده. برای اطلاع شما باید بگم که ایرانصدا، افتخار میزبانی از این بانوی هنرمند رو هم داشته و ایشون یه بار برای خوانش یکی دیگه از کتابهای خودشون، یعنی کسی که هیچوقت گم نمیشود، که شرح زندگی شهید مهدی باکریه، پشت میکروفون ایرانصدا قرار گرفته.
عنوان
زمان
-
-
۴:۳۸
-
۲۰:۰۶
-
۲۰:۴۷
-
۲۶:۵۰
-
۱۸:۵۶
-
۳۰:۰۲
-
۱۱۶:۳۷