بهمنیار گفت:

عزیزی آمد که با آمدنش، شعر بشریت شعور پیدا کرد

از زمان آدم ابو البشر تا زمانی که اسرافیل در صور بدمد کسی به منزلت حضرت محمد (صلوات اله علیه) نمی رسد و وجود اقدسش یگانه منبع فیض است و منجی آدمیان ازظلمات جهل.

سلام و صلوات بر مولود مکه که ولادتش باران ناگهانی رحمت بود، عرش نشینی آمد تا فرش نشینان را هم با خود به عرش ببرد، حق تعالی آن عزیز ارزشمند و با برکت را از میان امّی ها برانگیخت، اما بشر تا ابد در مقابل علم خدادادی او اُمّی است، عزیزی آمد که با آمدنش، شعر بشریت شعور پیدا کرد و آسمان هستی به یک باره به نور نشست، تا در افق تابناک یکتا پرستی، آرام و قرار گیرد، گمراهی و بت پرستی و شرک از ساحت بشریت زدوده گشت، شعله های هزار ساله ی شرک نابود شدند و طاق های بلند و ترسناک فرو ریختند.
شخصیت حضرت محمد (صلوات اله علیه) و تعالیم حیات بخش آن بزرگوار ، تجسمی عینی و زنده از برکت بسیار ارزشمند خداوند بر انسان است، و این وجود حضرت محمد مصطفی (ص) است که عصاره خلقت و قاموس تمامی ارزش هاست، که خداوند رحمان، به برکات آیات انسان ساز قرآن و دین مبین اسلام، آن بزرگوار را به مسلمانان و به بشریت اهدا کرده است.
ولادت حضرت محمد (صل اله علیه و آله و سلم) انفجار نور بود و خداوند در عالم وجود، موجودى کامل ‌تر از حضرت محمد (ص) نیافریده است، و این محمد(ص) بود که تحسین پرودگار را برانگیخت “انک لعلی خلق العظیم”..
با ولادت حضرت محمد (ص) پیامبر رحمت و مهربانی، روح سرگشته و تشنه بشریت، از اعماق چاه های تاریک بیرون کشیده شد و به خورشید اهدا شد، آن بزرگوار مُصلحی جهانی، یاور یتیمان، حامی بردگان، آزاد کننده زنان، آزاد کننده علم و دانش و فراگیر کردن آن و مبارزه در راه عدالت برای رفاه، امنیت و سعادت بشریت بود.
حضرت محمد (ص) با قلم و کاغذ و مرکب و خواندن و نوشتن آشنا نبود، ولی در کتاب مقدس خویش، به قلم و آثار قلم، به عنوان یک امر مقدس سوگند یاد کرد، و در اولین پیام آسمانی خود فرمان خواندن داد، و علم و دانش و صنعتِ به کار بردن قلم را ، پس از نعمت آفرینش، بزرگترین نعمت ارزانی شده به بشر معرفی کرد.
فقط یکی از بزرگترین دستاوردهای حضرت محمد (ص) که تا آن زمان هیچ کسی نیاورده بود جهانی کردن نعمت بزرگ خواندن و نوشتن و عالم گیر کردن علم و دانش در جهان آن زمان برای همه مردم عادی بود، کلامی که حضرت به کار می برد مستقیما از قلب هستی که همان آفریننده جهان است برخاسته بود، که باعث شد مردم و گروندگان به او، به حقایقی تازه در باره علت خلقت شان دست یابند که تا آن زمان کسی به آنها نگفته بود.
حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) تنها پیامبری است که کردار و گفته ها و سخنانش بلافاصله نوشته می شده ، و اینک بعد از هزار و چهارصد سال می فهمیم که چقدر احادیث و سخنانش دارای صحت، دقت و درستی است، و هر آنچه را که او گفته است با فهم و ذوق همه انسانهای گذشته و آینده قابل درک و فهم است.
زندگی رسول خدا(ص) بر تفکر و تدبّر استوار بود و هیچکاری را بدون تفکر، انجام نمی داد، خوشرویی ایشان باعث می شد که همگان حضرت را دوست داشته باشند و به حرفهای ایشان توجه نمایند، او مهربان بود، امین بود،پاکدامن و عفیف بود، شجاع و دلاور بود، دوستدار مستمندان و یتیمان بود، او به لبخندی، هر تنابنده ای را بنده خود می کرد، هر چه داشت با مستمندان قسمت می کرد و فقط اعیان مکه او را دشمن می داشتند.
اگر میلیاردها انسان عشق به حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) را در دل دارند به این خاطر است که او هیچ وقت از شمشیر برای پیشبرد کارهایش استفاده نمی کرد، برای همین هم هیچ پادشاه و امپراطوری قدرتمندی در تاریخ جهان نیست که همچون آن عزیز مورد اطاعت و احترام قرار گرفته باشد.
در حقیقت شمشیر آن حضرت نبود که اسلام را در دنیا، حتی بعد از وفاتش جهانگیر کرد، بلکه کلام تاثیر گذار، درستی ، صداقت و حکمت، تدبیرقاطع و بدیعِ حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) بود که اسلام را در دنیا حتی بعد از وفاتش جهانگیر کرد، کلامی که مستقیما از قلب هستی که همان آفریننده جهان است برخاسته بود، که تا آن روز کسی درک نکرده و نشنیده بود، و مردم شیفته و محسور بزرگترین و شریفترین و با عظمت ترین مرد الهی قرار می گرفتند و مجذوب او می شدند.
حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) حکم قرآن را که همان رحمت الهی و پاداش اخروی بود را به پرهیزکاران وعده می داد، و در این میان، این کتاب آسمانی قرآن کریم بود که معجزه الهی پیامبر اکرم را به مردم نشان داد.
قرآن کریم: ای پیامبر: به امت بگو اگر از انس و جنس جمع شوند، و با پشتیبانی هم نظیر کلامی از این قرآن را بیاورند نخواهند توانست، و این برای اعرابی با آن سنت کهن و سابقه ای که در عشق به شعر و شاعری داشتند، حتی یک جمله هم نمی توانستند بگویند که بتوان گفت از نظر شکل و معنی و محتوا با یکی از آیات قرآن برابری کند، و قرآن معجزه پیامبر خاتم (ص) شد.
حضرت محمد (ص) ستایش شده خداوند است و ستوده نام گرفته است، پیامبری که سرا پا فضیلت و رحمت و منبع خیر و نیکی و بزرگواری است، درقبول دعوت او کسانی پیشرو بودند که او را بیشتر از هر کسی می شناختند و به راستی کردار و گفتارش ایمان کامل داشتند، آن بزرگوار، اسلام، دین راستین و کامل خداوند را برای بشر به ارمغان آورد، اسلامی که هدفش گسستن بندهای اسارت و بندگی از دست و پای افراد بشر است.
پیامبری که نفَسَش زندگى بود و امید، حرفهایش هیجان بود و تلاش، قدمها و حرکاتش زندگى ساز بود و انسان ساز، پیامبری که ندای بلندِ توحید، و پیام وحدت بخشش را که از گلوی پاکش برخاسته بود هنوز هم در پهنه کره‌ خاکی طنین ‌انداز است.
شکوفایی قانون پیامبر و سرعت گسترش اسلام بعد ازهجرت در شبه جزیره عربستان در کمتر از ده سال، خط بطلانی بر جهل و گمراهی بشریت کشید، و باعث شد دین مبین اسلام تنها دینی باشد که هر بشر آزاده و شرافتمندی به داشتن آن افتخار می کند، اسلامی که حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) از طرف خداوند برای بشریت به ارمغان آورده ، همیشه زنده و پویا است.
اینک بعد از ۱۴۰۰سال همه متفکران و دانشمندان جهان معترفند که حضرت محمد (ص) به قدری احکام خردمندانه اش بزرگ و با ارزش بوده که بشریت هیچگاه از پذیرش تعالیم آن حضرت بی نیاز نخواهد شد، و با صراحت تمام برجهانی شدن دین اسلام بعلت مزایای بی شمار آن اعتراف کرده و اقرار می نمایند که اسلام دنیا را خواهد گرفت.
جهان خلقت در همه اعصار و دوران های خودش، کسی همچون حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) را که فصیح تر در زبان ، بلیغ تر در منطق و بزرگتر در آفرینش باشد را به انسانها نداده است، او که به عقیده دوست و دشمن معلم بزرگ هدایت و معنویت است و ثابت کرد که شرفی بالاتر از اسلام وجود ندارد.
به گفته اندیشمندان و انسان شناسان جهان غرب و شرق،حضرت محمد (صل اله علیه و آله و سلم) از مُصلحانی است که به حقیقت خدمات بسیار ارزشمند و بزرگی به بشریت کرده است، و همین فخر برای او کافی است که امتش را به نور حق هدایت کرد، حضرت محمد (ص) پیامبری برگزیده از میان همه پیامبران الهی بود،از صفات حمیده ای برخوردار بود که او را به پیامبر رحمت و مهربانی تبدیل کرده بود.
عظمت و شخصیت بی همتای حضرت محمد (صلی الله علیه وآله و سلم) چنان بزرگ بود که مردان و زنان بزرگی را همچون امیرمومنان حضرت علی(علیه السلام) و بانو و سرور زنان دو عالم حضرت فاطمه الزهرا (سلام الله علیها) را در دامان فضل و کمال خود پرورش داد.
فرخنده سالروز میلاد با برکت حضرت ختمی المرتبت ،آخرین فرستاده نور ، حضرت محمد مصطفی (صل اله علیه و آله و سلم) و ولادت با سعادت ششمین اختر تابناک امامت و ولایت حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام) موسس مذهب جعفری را بر تمام مسلمین جهان و همه عاشقان و محبان و شیفتگان آن حضرت گرانقدر و امام ارزشمند تبریک و تهنیت عرض می نمایم.

http://bahmaneyar.blogfa.com/post-504.aspx