مستند «فرزند حبیب الله» به موضوع چگونگی نگهداری اسرای عراقی در ایران طی سال های جنگ می پردازد.
سیروس هرمزی در سال ۱۳۱۸ در سنندج به دنیا آمد، او سال ۱۳۵۸ به آمریکا رفت ولی به گفته خودش هر چقدر تلاش کرد نتوانست در کشوری غریب زندگی کند.
او با زنی عراقی ازدواج کرده بود و اقوام همسرش همگی در آمریکا زندگی می کردند و حتی یکی از آنها سناتور ایالتی بود؛ فامیل همسری اصرار زیادی داشتند که سیروس در غرب به زندگی خود ادامه دهد ولی او همچنان عقیده داشت هر چند آمریکا کشوری با امکانات زیاد است ولی وطن او نیست.
این مرد کرد بالاخره با فرزندانش به ایران بازگشت و عقیده دارد تصمیم درستی در آن زمان گرفته است.
او زندگی دوباره ای را در ایران شروع کرد؛ زندگی در ایرانی که در آستانه جنگ بود. هرمزی مأموریت یافت که گمرک ذوب آهن را با تعدادی پرسنل سامان دهی کند ولی وقتی به آبادان رفت، فرودگاه این شهر توسط ارتش بعث عراق بمباران شد.
سیروس هرمزی نمایندگی کلیساهای ایران و مسئول رابط کمیسیون حمایت از اسرا و مفقودان و اسرای مسیحی را در آن دوره بر عهده داشت؛ مستند «فرزند حبیب الله» به گوشه ای از چگونگی نگهداری اسرای عراقی از زبان سیروس هرمزی می پردازد.
این مستند، کاری از سید رضا حسینی است.
