مستند «سایه تروریسم» به فعالیت های تروریستی گروه پژاک و تبلیغات دروغین آنها علیه نظام اسلامی اختصاص دارد.
تروریسم در همه اشکال و انواع آن، پدیده ای نابهنجار، ضد انسانی و خلاف تعالیم همه ادیان الهی و حتی مکتب های بشری است؛ اقدامی زشت و تاسف آور برای نوع بشر زیرا هیچ منطق و استدلالی، قبول نمی کند که کسی بخواهد برای به کرسی نشاندن یک حرف، سلاح به دست گرفته و بی گناهان را به قتل برساند.
گروه تروریستی «پژاک» یکی از فرقه های آلت دست دشمنان اسلام و انقلاب است که از نخستین سال های پس از پیروزی نهضت اسلامی، جنگ رسمی علیه ملت ایران را آغاز کرد و تا به امروز که مترسکی بیش از آن باقی نمانده، همچنان درگیر اهداف و نقشه های شوم خود است، گروهی که در قتل و جنایت، کم از داعش و سایر تکفیری ها ندارد و اقدام ضد انسانی ای نیست که انجام نداده باشد.
با این حال، مظلوم نمایی یکی از شیوه های همیشگی این گروه هاست، عوامل تروریستشان را به میان مردم می فرستند تا با قساوت تمام زنان و کودکان را به قتل برسانند و در عین حال وقتی پلیس و نیروهای امنیتی این عوامل را دستگیر می کنند، داد مظلومیتشان، گوش فلک را کر می کند؛ تروریست ها را مردمی عادی و زحمت کش جلوه می دهند و از انواع شکنجه هایی می گویند که در زندان ها بر سر آنها آوار شده است.
مستند «سایه تروریسم» فیلمی است در مورد همین شیوه تبلیغی گروه پژاک؛ زمانی که افرادی همچون فرزاد کمانگر، زینب جلالیان و سامان نسیم دستگیر شدند و انواع شایعات و تبلیغات دروغین پیرامون وضعیت آنها در زندان های جمهوری اسلامی منتشر شد.
در این مستند به وسیله تصاویر مستند و طبق گفته های خود این افراد، نشان داده می شود که این تبلیغات، چیزی جز دروغ و نیرنگ در راستای همان اهداف اولیه پژاک نبوده و مردم کرد نیز، از دست تروریست های پ.ک.ک دل خوشی ندارند، تروریست ها فرزندانشان را با هزاران فریب و حیله از خانواده هاشان جدا کرده اند و حتی اجازه نمی دادند تماسی بین آنها وجود داشته باشد.
در این فیلم مستند فرزاد کمانگر بدون دستبند و به همراه پلیس محل اختفای مواد منفجره را در باغ فرهاد وکیلی معرفی می کند؛ فرزاد با اصرار به باغبان فرهاد وکیلی می گوید که محل اختفای مواد منفجره را به پلیس بگوید و به صراحت می گوید که ما اشتباه کرده ایم علاوه بر این برادر فرهاد وکیلی، به تشریح فرآیند بمب گذاری فرازد کمانگر و فرهاد وکیلی و علی حیدریان در تهران می پردازد و نحوه دستگیری آنها را تشریح می کند. وی به صراحت از اینکه پژاک چنین مسیری را برای فرزاد فراهم کرد و به جای قلم ، دینامیت به دست او داد انتقاد می کند.
