خلاصه داستان : عزیز با گل آفتاب نامزد می کند و به عنوان سرباز راهی جبهه های نبرد می شود، اما بعد از مدتی خبر می رسد که عزیز اسیر گشته و برادرش شهید شده است. با پایان گرفتن جنگ عزیز همراه سایر اسراء به وطن باز می گردد…
مدت : ۱ ساعت و ۲۲ دقیقه
پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – فرمود: اولین کسی که داخل بهشت میشود، فاطمه است. «بحار الانوار، ج ۴۳، ص ۴۴»
پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – (خطاب به حضرت فاطمه – سلام الله علیها -) فرمود: ای فاطمه همانا خداوند با خشم تو خشمگین و با رضایت و خشنودی تو خشنود میشود. «بحار الانوار، ج ۴۳، ص ۱۹»
امام باقر – علیه السّلام – فرمود: خداوند به هیچ نوع ستایشی بالاتر از تسبیح فاطمه – سلام الله علیها – عبادت نشده است و اگر چیزی بالاتر از این بود، حتماً پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – آن را به فاطمه – سلام الله علیها – میآموخت. «اصول کافی، ج ۲، ص ۵۰۴»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: تسبیح فاطمه در هر روز بعد از نماز، نزد من از هزار رکعت نماز در هر روز پسندیدهتر است. «مکارم الاخلاق، ص ۲۸۱»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: اگر خدای تبارک و تعالی امیرالمؤمنین را برای فاطمه – سلام الله علیها – نمیآفرید، در روی زمین، از آدم گرفته تا هر بشری بعد از او، همسری برای او نبود. «اصول کافی، ج ۲، ص ۴۸۰»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: وقتی روز قیامت فرا رسد، خداوند تمامی بشر از اولین و آخرین را در یک جا جمع میکند پس منادی ندا میدهد: چشمانتان را ببندید و سرهایتان را پایین بیندازید تا فاطمه دختر محمد – صلّی الله علیه و آله – از صراط بگذرد. «بحار الانوار، ج ۴۳، ص ۲۲۴»
پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – فرمود: ای سلمان هر کس دخترم فاطمه را دوست بدارد در بهشت با من خواهد بود و هر کس او را دشمن بدارد پس او در آتش است. «بحار الانوار، ج ۲۷، ص ۱۱۶»
پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – فرمود: ای سلمان محبت فاطمه و دوست داشتن او در صد موقف و جایگاه از مواقف قیامت سودمند است، آسان ترین این مواقف: مرگ و قبر و میزان و محشر و (پل) صراط و موقف محاسبه اعمال است. «بحار الانوار، ج ۲۷، ص ۱۱۶»
پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – فرمود: همانا فاطمه در روز قیامت برای کسی که محب و دوست دار او و فرزندانش باشد، شفاعت میکند و خداوند شفاعت او را در مورد این افراد می پذیرد و آنها را با شفاعت او وارد بهشت میکند. «القطره من بحار مناقب النبی و العتره، ج ۲، ص ۱۸۹»