نگاه ابی عبدالله پناه دل بیچاره است
کجا مثل حرم میشه برا کسی که آواره است
به ضریح تو گره میزنم همه ثانیه هامو امام حسین
سر ذوقمه میگیرم اگه همه قافیه هامو امام حسین
همین ساعـت هـمین لحـظه الان باید حرم بودم
اگه دنیا به کامم بود الان شاید حرم بودم
حسین جانم حسین جانم …
نگاه ابی عبدالله نگاهمو عوض کرده

هوای دلمو داشته که راهمو عوض کرده
دیگه خسته ام همه غیر تو پره کاسه صبرم امام حسین
کرمت رو باز برسون بهم شب اول قبرم امام حسین
همون ساعت همون لحـه اگه میشه کنارم باش
تو تنهایی تو گرمای شب سرد مزارم باش
همـین ساعـت همـین لحـظه الان باید حرم بودم
اگه دنیا به کامم بود الان شاید حرم بودم
حسین جانم حسین جانم …